Beste Corso liefhebbers,
Terwijl ik dit schrijf bevind ik mijn nu eens niet achter de pc maar zit ik in de tent waarin wij onze corsowagen bouwen. Op een afstandje zie ik met genoegen, hoe iedereen zich tot het uiterste inspant om op tijd de corsowagen klaar te krijgen. Er wordt druk gekartond en gewit. Op locatie twee, de hal op het industrieterrein, waar tijdelijk onze andere wagen is gestald, wordt er volop ingekleurd. In de tent, wordt voor wagen nummer twee een voorziening gefabriceerd, voor diegene die de corsowagen moeten drukken tijdens het corso.
Met de koffiepauze wordt de checklist nog eens nagelopen. Zijn we niets vergeten? Bloemen zijn besteld, portofoons zijn geregeld, voldoende drukkers zijn benaderd, de begeleiding tijdens de optocht is rond, verkeersregelaars zijn aangewezen, de planning van het plakweekend is gemaakt, kortom er heerst volop bedrijvigheid. Tijdens al deze werkzaamheden loopt iedereen te fluiten, te neuriën of met de radio mee te zingen. Af en toe hoor je de opmerking “Ja! Wat denk je zelf!”. Je kunt merken dat iedereen het naar z’n zin heeft. Bij velen van ons heeft de corsokoorts al weer toegeslagen, een aangename ervaring. Kijk eventjes in ons fotoalbum waar een aantal “kiekjes” staan met de zaken waarmee we zoal bezig zijn.
Tot slot wens ik iedereen veel succes toe met die dingen die nog moeten worden gedaan. Ik zie jullie allen gauw en tijdens het plakweekend maken we er met z’n allen een geweldig mooi feest van.
Groeten,
Tonny
Beste corsovrienden,
De vakantie is aangebroken en voor het mooie weer hoeven we dit jaar echt niet naar het buitenland te gaan. Er worden temperaturen behaald waarvan zelfs de kamelen geen brood lusten. Menigeen zoekt tijdens deze extreem warme dagen wat verkoeling aan het zwembad, strand, bos of op een mooi terrasje. Heerlijk genietend van de rust, koelte of een fris biertje. Toch zijn er onder ons een aantal noeste werkers die ook tijdens deze extreem warme dagen stug door blijven werken aan de corsowagen en- of op het dahlialand.
Ons eigen onderstel waarmee we al jaren onze corsowagen bouwen bleek voor het ontwerp “Arabian Derby” niet geheel aan onze verwachting te voldoen, delen van het chassis zouden in het zicht blijven zitten en dat zou afbreuk doen aan het ontwerp. Dus de opbouw en de chassisbalken werden compleet verwijderd en de rest werd in z’n geheel gedemonteerd. Alleen de wielen bleven nog aan de assen zitten. Nu konden we weer aan de opbouw beginnen. Een “kleine” tegenvaller die toch al met al een aantal extra dagen werk met zich mee bracht in ons toch al krappe tijdsschema. Heren constructiewerkers, jullie hebben toch maar weer een mooi staaltje vakmanschap laten zien.
Nadat het onderstel weer volledig geschikt was gemaakt konden we beginnen met de rest van de opbouw.
Na deze drukke en hectische werkzaamheden vonden we dat het tijd was voor een beetje ontspanning in de vorm van een gezamenlijk avondje uit. En waar kunnen we dat beter doen dan bij café “De Kletskop”. Genietend van een lekker biertje werd er vrolijk gekletst. De avond verstreek en ondanks de lekkere hapjes die Eric ons voorschotelde begonnen onze magen te knorren. Iemand kwam op het idee, laten we wat patat halen. En sneller dan de benen konden dragen werd de patat gehaald. Voor de insiders, “het blijft natuurlijk een derby”. Even na twaalf konden we Robbin Goossens feliciteren die door Eric wel van een heel bijzonder biertje werd voorzien. Iedereen kent het wel “gezelligheid kent geen tijd” maar toch was het op een gegeven ogenblik de hoogste tijd om naar huis te gaan. We kunnen terugkijken op een leuke avond.
Ik wens iedereen die nog op vakantie gaat een hele fijne tijd toe. Voor diegenen die niet gaan, of al weer van vakantie terug zijn, zie ik graag weer bij de corsowagen en- of op het dahlialand.
Groeten,
Tonny
Beste lezers,
De hoogste tijd voor weer wat nieuws op onze website. Er is op alle fronten zo hard gewerkt, dat het nieuws op de website er een beetje bij in is geschoten. Nu de tent is geplaatst wordt er elke dag weer flink gebouwd. Dit is ook nodig omdat we nog maar acht weken hebben voordat het corso door de straten van Lichtenvoorde trekt. Het eerste van de 2 onderstellen werd in gereedheid gebracht en we konden starten met de opbouw. Prettig is dat we al veel (prefab)werk bij Lurvink hebben kunnen verrichten. De reeds gemaakte koppen werden in het karton gezet en we konden beginnen met het buigen, knippen en lassen van de lijven. Ook zijn we met een enthousiaste groep naar het 750 jarig bestaan van Goor geweest. Daar mochten we in het weekend van 22-23/6 optreden als verkeersregelaars, en konden we in de enorme feesttent bar-werkzaamheden verrichten. Ook het weekend daarop tijdens het schoolfeest van Goor (kermis) mochten we weer opnieuw een aantal uren in de feesttent bar-werkzaamheden verrichten. We hebben hierdoor onze kas mooi kunnen spekken.
Ook zijn we druk geweest met de verkoop van loten die door de Stichting Bloemencorso Lichtenvoorde (SBL) beschikbaar werden gesteld. We kunnen met trots zeggen dat we alle, aan ons toegekende loten hebben kunnen verkopen. Met dank aan de inwoners van Lichtenvoorde die het corso een warm hart toedragen. Met een aantal deelnemers zijn we naar de cursus verkeersregelaar geweest die werd aangeboden door de SBL zodat we nu binnen onze vereniging meerdere gekwalificeerde personen hebben die het verkeer mogen regelen.
Op zondag 7 juli ontving de SBL, namens de gehele corsogemeenschap, het certificaat en het beeldmerk uit handen van de directrice van het Nederlands Volkscentrum voor Immaterieel Cultureel Erfgoed, Ineke Strouken. Spannend was het bij de maquette presentatie of we als eerste groep het corso mochten openen. We hadden namelijk aangegeven bij de SBL
om het corso te mogen openen. Helaas voor ons was dit niet het geval. Maar we zijn ook erg tevreden met de 7e startplaats. Tijdens de maquette presentatie werd er volop gediscussieerd over wie nu het beste, mooiste ontwerp had. Eens te meer bleek maar weer eens ”zoveel mensen, zoveel smaken”. De jury wacht de komende tijd nog een zware taak, maar wat is het mooi om te zien dat het niveau van de maquettes zo hoog en dicht bij elkaar ligt.
Met de vaste groep landmensen en wagenbouwers hadden we een gezamenlijke barbecue met de vaste bouwers en landmensen van corsogroep Zeskamp. Deze gezamenlijke barbecue was omdat wij dit jaar een onderstel van Zeskamp mogen lenen voor onze tweede wagen. We hebben er samen een mooie avond van gemaakt waar we met plezier op terug kunnen kijken.
Groeten,
Tonny