Op zaterdag 9 november 2013 was het dan zover. De jaarlijkse feestavond. Eigenlijk had die al op 22 juni moeten plaatsvinden maar kon toen niet doorgaan vanwege het 750-jarige bestaan van Goor. Daar hebben we als corsogroep diverse werkzaamheden verricht, zodat we onze kas een beetje konden spekken.
Om 19:00 uur was het verzamelen bij Johnny en Lies. Met een grote groep fietsten we in colonne naar het Heideroosje. Ondanks het slechte weer zat de stemming er goed in en er werd vrolijk gekletst onderweg. Doordat de voorhoede het tempo er flink in had, bleef de achterhoede wat achter. Helemaal toen Edwin de trapas van zijn fiets aan gort trapte (hij kent na jaren zijn eigen kracht nog niet). Nog geen minuut hiervoor had hij verteld dat deze fiets uitsluitend werd gebruikt voor festivals, kermissen en kroegbezoek. Het enige wat aan die fiets nog goed functioneerde waren de wielen, de verlichting en de trapas. Maar ook die was nu kapot. Gelukkig fietste Michael naast Edwin, en deze krachtpatser heeft toen zonder problemen Edwin op sleeptouw genomen tot aan het Heideroosje. Daar werden we ontvangen door het organiserende feestcomité Ilse en Marijn.
Na een paar lekkere bakjes koffie, met ook wat lekkers erbij werd het woord aan de voorzitter gegeven die op zijn beurt ook iedereen welkom heette namens het bestuur. Na een aantal mededelingen werd overgegaan tot de huldiging van “Corsobouwer van het jaar 2013”. Deze titel ging naar Chiem Seesing. Na het overhandigen van een prachtig shirt dat onmiddellijk moest worden aangetrokken, kreeg Chiem ook nog een mooie oorkonde namens het bestuur. Daarna waren Robbin, Menno en Luuk aan de beurt. Ook zij werden in het zonnetje gezet vanwege de verrichtte werkzaamheden die onze vereniging een mooie duit had opgeleverd. Nadat de voorzitter iedereen had bedankt voor de inzet van afgelopen seizoen namen Ilse en Marijn het woord over. Er werden 6 groepen gevormd en we moesten per groep een zestal activiteiten uitvoeren.
Onder grote hilariteit werd er gestreden om maar van de tegenstanders te kunnen winnen om zo het maximale aantal punten te kunnen bemachtigen. Of het er overal wel eerlijk aan toe is gegaan durf ik te betwijfelen maar een kniesoor die daar op let. Onder het genot van menige drankjes en hapjes werden de spelletjes uitgevoerd. Er werd flink gelachen door de omstanders als het met het spelletje compleet verkeerd liep. Uiteindelijk waren de winnaars bekend. De gelukkige prijswinnaars Thea, Michael, Elly, Twan, Yvonne, Heronie en Leo, kregen als beloning een prachtige “gouden” medaille en natuurlijk eeuwige roem. Hierna was er nog voldoende tijd om met iedereen gezellig bij te kletsen. De avond vloog voorbij en zo was het weer tijd om naar huis te gaan. Ilse en Marijn (en ook Gijs) hartelijk bedankt voor deze gezellige avond.
Groeten,
Tonny
Begin dit jaar hebben we als vereniging voor de eerste keer meegedongen naar een bijdrage uit het Rabo Coöperatiefonds. Een aanvraagformulier moest hiervoor worden ingevuld. Daarbij wilde men weten wat het doel is, wat de activiteiten van de vereniging zijn, waarvoor een bijdrage wordt gevraagd en of er een specifieke doelgroep is waarop men zich richt. Kortom men wilde het naadje uit de kous weten. Het is algemeen bekend dat schrijven schrappen is. Het schrappen moest dan ook veelvuldig worden gedaan want het is niet eenvoudig om onze totale activiteiten als vereniging te omschrijven binnen een tekstblok met een vastgestelde grootte. Enthousiast als we allen zijn willen we alles omschrijven en alle activiteiten vermelden maar dat ging helaas niet. Dus toen de definitieve tekst uiteindelijk was samengesteld en was ingevuld op het aanvraagformulier, ging die via de mail naar de Rabobank. En nu maar hopen dat we zouden worden genomineerd voor een mooie prijs.
Helaas behoorden we niet tot de 6 genomineerden waarbij een bedrag hoorde dat varieerde tussen de € 2000,00 en € 8000,00, een dikke tegenvaller. Maar we bleven nog steeds een kans maken op een stimuleringsprijs van € 500,00 en dat is toch ook een mooi bedrag. Buiten de tien stimuleringsprijzen van € 500,00 waren er ook nog 2 prijzen van elk € 1000,00. Deze prijzen vielen net buiten de "hoofdprijzen" en werden toegekend aan diegene die ook een hele goede bestemming voor het geld had. Wat waren we blij toen wij hoorden dat wij waren geselecteerd voor deze prijs. Dankbaar hebben wij dan ook afgelopen maandag 4 november 2013 de prachtige cheque van € 1000,00 in ontvangst genomen. Hiermee kunnen we eindelijk onze lang gekoesterde droom waarmaken. De aanschaf van een nieuw lasapparaat en gereedschap waarmee wij als corsogroep veilig kunnen lassen en werken.
We hebben Manon van Elipen (medewerkster bij de Rabobank) uitgenodigd om een keer bij ons te komen kijken in het bouwseizoen. Zij kan dan zelf bekijken hoe nuttig de bijdrage uit het coörperatiefonds is geweest. We hopen haar binnenkort te mogen begroeten.
Groeten,
Tonny
Na een goed verlopen plakweekend, een prachtig bloemencorso, een gezellig samenzijn op zondagmiddag, een mooie eindklassering op maandagmorgen en een fantastische kermis volgt dan de woensdag van 11 september waarop de wagen van het juryterrein moest worden gehaald. Hiermee wordt dan het einde ingeluid van dit corsoseizoen. Wat ons dan nog rest is het slopen van de corsowagen, het afbreken van de tent en op het land het rooien van de knollen. Met vereende krachten werd de corsowagen ontmanteld. Gekkenwerk is het, als je het goed bekijkt. Maandenlang hebben we er met z’n allen aan gebouwd, heel, heel veel uren zijn er in gestoken en binnen een mum van tijd is dat geschiedenis. Een kaal chassis is wat overblijft, de rest ligt in de container en het ijzer wat we niet meer kunnen gebruiken wordt als schroot verkocht.
Het afbreken van de tent liep vanwege het slechte weer, een dag vertraging op. Tot overmaat van ramp bleef het zeil achter een lat hangen waaruit nog een schroef stak. Een grote scheur in het dakgedeelte van de tent was het gevolg. Gelukkig hadden we nog net voldoende materiaal waarmee we het dakgedeelte konden repareren. Onze tent wordt er na al die jaren niet beter op. Nadat de tent netjes was opgeborgen, was het land aan de beurt. Helaas moesten we constateren, dat er maar een handjevol mensen waren die hielpen met het rooien van de knollen. Terwijl we toch heel veel leden hebben, die de handjes uit de mouwen kunnen steken. Er waren drie lange zaterdagen nodig om de klus te klaren en dan mogen we René nog bedanken dat die al het loof van het land gaat halen. Hiermee is het seizoen definitief afgelopen. Maar we kijken alweer reikhalzend uit naar het nieuwe seizoen en we hebben natuurlijk onze jaarlijkse feestavond nog voor de boeg.
Op het moment dat ik dit stukje schrijf, hebben we al een evaluatie- en een bestuursvergadering gehad waarin het ontwerp voor aankomend jaar is gepresenteerd. Ik kan slechts een tipje van de sluier onthullen als ik zeg dat het weer een hele uitdaging gaat worden. Jordy is alweer hard aan het werk met het maken van de maquette die op de aanstaande jaarvergadering zal worden gepresenteerd.
Wij kunnen nauwelijks wachten tot het zover is.
Groeten,
Tonny